مایک پمپئو در کتاب با عنوان «یک قدم پا پس نگذار: مبارزه برای آمریکایی که دوست داشتم» درباره سیاست‌های دولت ترامپ بعد از خروج از توافق هسته‌ای برجام نوشته و توضیح می دهد یکی از اهداف واشنگتن، «به صف درآوردن مردم» علیه حکومت بوده است.
ریچارد نفیو نیز در کتاب هنر تحریم ها درباره چگونگی تحریم ها که در نهایت منجر به بیداری مردمی شود پرداخته بود.
کشور امریکا بر خلاف کشور ایران کشوری است که چشم انداز و یا برنامه می نویسند و تعیین می کنند تا آنرا محقق نکنند دست بردار نیستند و این حسن های افراد حقیقی حقوقی و ... است که اعتماد راسخ به کاری که می خواهند انجام بدهند دارند.
کشور ایران 20 سال پیش چشم انداز برای سال 1404 نوشت و به قول خودشان اصلا به آن نزدیک نیز نشده اند و حتی در خطوط ترسیم شده نیز حرکت نکرده اند و این نشان می دهد که اعتماد راسخی به چشم اندازها و برنامه هایی که در مجلس میلی و یا مجمع تشخیص مصلحت نظام نوشته می شود وجود ندارد.
حالیه با توجه به مطالب فوق، آیا قطر می تواند حامل پیام آمریکا برای مذاکرات مستقیم باشد؟
آیا برنامه های دولت های اوباما و ترامپ در تکمیل یکدیگر نبودند؟ آیا بایدن نیز در ادامه آن برنامه ها حرکت نکرده است؟
پس کسانی که ساده لوحانه به تیتر اخبار خبرگزاری تسنیم اعتماد می کنند لازم است کمی هوشیار باشند امریکا در راستای چشم انداز و برنامه ها حرکت می کند و تا آنرا محقق نکند کنار نمی کشد!
حتی اگر مذاکرات مستقیمی صورت بگیرد که محال است به قصد دوشیدن از گاو شیرده می باشد!
ایرانیان منصب دار در ایالت های امریکا هم اکنون اهرم های فشار در درون احزاب امریکا شده اند که در حال تلافی کردن طلم هایی هستند که از سوی نظام بر آنها وارد شده بود!
آنها با این اقدامات خود در حال همدردی با مردم داخل ایران نیز می باشند ولی راه بهتری بلد نیستند و هنوز پیدا نکرده اند!
- ۰۱/۱۱/۱۰