استاد محمد رضا حافظ نیاز در کتاب اصول کشورداری، مهمترین عامل پایداری عقب ماندگی و وضعیت نامناسب ایران را عامل فرهنگ سیاسی ایرانیان ذکر می کند و می نویسند:
فضای جغرافیایی کشور ایران به عنوان زیستگاه ماندگار و خانه ملت ایران، مانند آشپزخانه ای مجهز و آکنده از مواد غذایی و لوازم آشپزی است که نیازمند آشپزی کارآزموده و چیره دست(نظام مدیریت سیاسی فضا) است تا غذای گوارای توسعه، پیشرفت و رفاه عمومی را برای ایرانیان تهیه کند، اما متاسفانه این آشپزخانه، طی دو تا سه سده گذشته، گرفتار اشپزی نیازموده، درمانده و مبتلا به شخصیت پرستی سیاسی شده است که غذای ناگوار و تهوع آور عقب ماندگی و درماندگی را برای ایرانیان فراهم کرده، منابع آشپزخانه را نیز تباه کرده و کشور را همچنان در مدار توسعه نیافتگی تاریخی اش نگاه داشته است.
بنظر بنده این فرهنگ فرهنگ سیاسی ایرانیان که باعث عقب ماندگی پایدار ما گشته است از دو دروازه ای است که باز گذاشته اند و راجع کنترل آن بین مردم تصمیمی گرفته نشده است یکی از این دروازه ها امورات دینی و دروازه دیگری امورات سیاسی می باشد.
در امورات دینی یکی از چیزهایی که بتوسط آن فکرهای مردم را درگیر می کنند که به دیگر امورات دینی با تعقل فکر نکنند امور مربوط به حجاب است و با ابزار حجاب سعی در درگیری ذهنی افراد وعدم پرداخت به موضوع های مهم یکتاپرستی می نمایند.
در امورات سیاسی یکی از چیزهایی که بتوسط آن فکرهای مردم را درگیر می کنند که به دیگر امورات سیاسی با تعقل فکر نکنند امور سیاست خارجی و دشمن پروری است و با این ابزار سعی در درگیری ذهنی مردم و عدم پرداخت به موضوع های مهم حقوقی و قوانین در مجلس میلی می نمایند.
- ۰۱/۱۱/۱۳