ناچار به حضور و اعزام نیروهای نظامی به مرز ارس هستیم

با توجه به مجموعه اقدامات جمهوری آذربایجان پس از واقعه عمدی یا سهوی سفارت آذربایجان در تهران، ناچار به اعزام و حضور نیروهای نظامی کشورمان ایران به مرز ارس هستیم.

تخلیه سفارت، دستگیری شهروندان ایرانی، جوسازی های رسانه ای، بزرگ کردن بیش از حد این واقعه نزد مجامع بین المللی همه و همگی نشان از پیشروی نظامی جمهوری آذربایجان در محدوده 20 کیلومتری مرز ایران و ارمنستان می دهد.

این اتفاق قریب الوقوع خواهد بود و ایران برای حفظ منافع خودش در محور جنوب-شمال نبایستی اجازه وقوع چنین رویدادی را بدهد.

وقایع نظامی گذشته فیمابین جمهوری های ارمنستان و آذربایجان نشان می دهد در صورت تصرف حداقل 30 سال طول خواهد کشید که دوباره پس گرفتن یا پس دادنی در کار باشد و چون رییس جمهور الهام علی اف بیشتر تفکراتش شبیه رییس جمهور رجب طیب اردوغان هست و چون ترکیه نیز در اشغال قبرس شمالی و همچنین سوریه همین رویه را پیش گرفته است در نتیجه کمال همنشینی در رییس جمهور علی اف اثر کرده است.

در این ایام دهه زجر همه اش می بینیم که راجع به بحرین، آرارات و اروند رود امثالهم که شاه و رضاه شاه بخشیدند بحث می شود ولی لازم است حکومتی های خود ایران اینرا بدانند که از دست دادن فقط از دست دادن سرزمین نیست بلکه از دست دادن منافع از جمله شبکه راه ها به خارج از کشور و آنهم بصورت امنیت دار از اصولی است که اگر حکومت نتواند آنرا حفظ نماید بمنزله از دست دادن سرزمین می باشد و آنموقع خودش نیز به جرگه شاه و رضاه راجع از دست دادن منافع ملی می پیوندد.

دقت بایستی بشود چسبیدن جمهوری آذربایجان به نخجوان در جوار مرز ایران دقیقا برابر با چسبیدن به استانهای آذری زبان ایران می باشد یعنی تقویت بخشیدن به تفکر ملت واحده آذری زبانان یا کشور واحد آذربایجان!