همه پرسی قانون اساسی فقط به این منظور دنبال می شود که اوضاع قوانین براساس نیاز استان ها باشد اوضاع اقتصادی براساس ظرفیت سرزمین و آدم های آن استان باشد و اوضاع اجتماعی فرهنگی برای تمام سرزمین یکسان نباشد.
همانطور که می دانیم در قسمتی از سرزمین مان منابع طبیعی معدنی و نفتی فراوان و در قسمتی از سرزمین مان ظرفیت و امکانات دستیابی به درآمد فراوان می باشد بنابراین براساس آن بایستی خود نخبگان ان استان برنامه ریزی کنند و براساس گفته خداوند که زمین وسعت دارد، مردم قسمتهای دیگر سرزمین می توانند تصمیم به کوچ یا مهاجرت به آن قسمت سرزمین براساس توانایی خودشان بنمایند یا ننمایند.
بجز قانون اساسی مابقی قوانین نیز نبایستی سراسری باشد و قوانین استانی بایستی وجود داشته باشند و همه را با یک چشم نباید دید.بنابراین وقتی زنان قسمتی از کشور با پوشش کامل صورت ظاهر می شوند ولی زنان قسمت دیگری از کشور اصلا تمایل به روسری و مانتو ندارند بنابراین نبایستی آنها را به اجبار در امورات شخصی نمود تازه چیزی که حق طبیعی آنهاست و خداوند اعطا کرده است و در حقوق طبیعی "منع" اعتبار ندارد! ولی وضع محدودیت با تعریف هنجار و ناهنجار و پس از همه پرسی ممکن می باشد.
ایرانیان به دنبال ایرانی آباد فارغ از تعصبات هستند و همین تعصبات باعث می شود که یکسری از افراد حقیقی و حقوقی بین الملل را به خود جذب و یا از خود برانیم.
بنابراین تا زمانیکه افرادی که المان های دافعه در عدم کسب منفعت حداکثری از داخل و خارج در مواجهه با مردم و بین الملل باشند و براساس همه پرسی ابقا یا جابجا نشوند نمی توان مطمئن بود که آینده روشنی از لحاظ اقتصادی، فرهنگی و قوانین منطقی در ایران جاری و ساری بشود!
- ۰۱/۱۱/۱۹