با بررسی اوضاع بین المللی به خوبی می توان متوجه شد که فضای سرکوب در داخل کشورها مساعد شده است.
بحران ها یکی پس از دیگری پدیدار می شوند و مهندسان بحران و همچنین سودجویان از این موقعیت ها در تلاطم و بهره گیری هستند.
چنانچه از چند سال پیش را مرور کنیم با شروع بحران اوکراین، ذهن ها به سمت آن سو جلب شد سپس جنگ آذربایجان و ارمنستان و سپس جنگ اسرائیل و حماس.
در این بین می توان به وضوح دید که سرکوب اعتراضات داخلی درون کشورها نیز شدت گرفته است و از اهمیت آن بدلیل جنگ های بین کشورها کاسته شده است.
بطوریکه هم اکنون می بینیم رییس جمهور اوکراین دیگر حاضر شده است وارد مذاکرات صلح بشود و آذربایجان نیز اعلام می کند که دیگر نیازی به جنگ جدید ندارد.
یعنی اوضاع بسمت شلم و شوربا شدن دارد پیش می رود و عاقلان متوجه شده اند که احتمال پایمال شدن حقوق شان در صورت دور نماندن از بحران وجود دارد.
البته فکر نکنم به همین راحتی بتوان از آتشی که در داخل و خارج کشور شعله ور هست دور ماند مگر اینکه سیاست مداران عاقل مدیریت بحران نمایند.