چرا چهارشنبه سوری از یک جشن تبدیل به چهارشنبه سوزی با رعب و وحشت تبدیل شده است؟
چنانچه به گروهی که در بیمارستانها بابت حوادث چهارشنبه های آخر سال مراجعه می کنند نگاه کنیم می بینیم اکثر آنها بچه سال و نوجوان و جوان هستند.
بچه سال ها که به تقلید از بزرگترهای خود اقدام به یکسری از حرکات می کنند و گاها با بی احتیاطی برای خود حادثه می آفریند.
ولی نوجوان ها و جوانان در حال خالی کردن هیجانات، فریادهای دل،خشم خود می باشند آن چیزهایی که در طول سال می بایستی خالی می کردند ولی بدلیل نبودن مکانش، فراهم نشدن شرایطش، تا زمان چهارشنبه آخر سال بمانند عقده ای روی دل آنها مانده بوده است و آنها در این شب اقدام به تخلیه آن می کنند!
آیا آسیب شناسان اجتماعی، آیا مسئولین وزارت خانه های ذیربط، آیا دولت تا کنون به این بعد از چهارشنبه سوزی دقت کرده اند و آیا تلاش کرده اند آماری بدست بیاورند؟آیا تلاش کرده اند با روانشناسی افراد صدمه دیده در چهارشنبه های آخر سال اقدام به جمع آوری آمار و اطلاعات بنمایند که شاید بتوانند در طول سال تدابیری را بیندیشند و پیاده کنند که در چهارشنبه سوری بعدی وضعیت رو به بهبودی داشته باشیم؟
فعلا که %10 قلیل جامعه بر %90 کثیر جامعه حکمرانی می کنند و فعلا وقت رسیدگی به این غدد کوچک را ندارند؟!