چندی است که روی افزایش جمعیت با دادن خودرو، وام، زمین، پول، شرایط و تسهیلات تمرکز شده است. البته که مثل آسپرین و مسکَن می تواند دفعتی خوب باشد ولی ماندگار نخواهد بود.
از ایراداتی که راجع پیری جمعیت می توانم بگویم این است که در جلوتر برای اینکه فرزندانمان جفت پیدا کنند با کمبود نژاد ایرانی روبرو خواهند شد و همین باعث می شود که به سمت نژادهای خارجی بروند و اگر این نژادهای خارجی از نوع مرغوب باشد که چه بهتر و اگر از نوع نامرغوب و دارای ژن و افکار نازل باشند، پس مصیبتی در انتظار نسلهای آینده خواهد بود.
از محاسنی که راجع پیری جمعیت می توانم بگویم این است که نظام روی بسیج(برای دختران و پسران) و همچنین روی جبهه دختران حاج قاسم(ویژه دختران) دارد کار فرهنگی می کند در جلوتر چون افکار آدم هایی که با فرزندان ما ازدواج می کنند و صاحب فرزند می شوند از نوع افکاری نیست که فی الحال سعی در رواج آن دارند بنابراین رنگینی افکار مشاهده خواهد شد و سپس همین مورد باعث می شود که کار نظام در نگهداشت نظام به طریق فعلی خیلی سخت بشود و امکان تغییر ساختار فرهنگی سیاسی و امور اداری کشور فراهم می شود.
حال بایستی ببینیم که مدیران مسئول در امور جمعیت کشور چه سیستم و روشی را پیش می گیرند؟ این سیستم و روشی که پیش خواهند گرفت روی حفظ و بقای سیستم فعلی تاثیر خواهد داشت و یا به رونق آن کمک خواهد کرد و یا به تغییر سیستم و روش فعلی و انقراض آن منتج خواهد شد.