چندی است علاوه بر حسینیه ها، مساجد، مزار شهدای گمنام در پارک ها و بوستان ها، امامزاده ها، ... اقدام به ایجاد سازه یا ساختن دکوری شبیه ضریح در ایستگاه های مترو نموده و نوای سوگواری پخش می نمایند.
در اینجا این سوال برایم پیش آمده است که ایجاد ضریح در ایستگاه های مترو دلیل بر استقبال مردم از اینگونه فضاها و اینگونه مراسم می باشد یا اینکه بدلیل از رونق افتادن اینچنین رویدادهایی در اماکنی از جمله مسجد، حسینیه، امامزاده،... به سمت تحمیل اجباری رویت اینچنین فضاهایی و شنیدن اینچنین آواهایی در اماکن پرتردد و شلوغ برآمده اند؟!